وداع تا دیدار در قیامت

امروز ساعت 12 بود که متوجه شدم معراج شهدا ساعت 15 مراسم داره.

اونم مراسم وداع سردار شعبان نصیری...

خیلی خوشحال شدم نماز ظهر و عصر خوندم و با دو تن از دوستان راهی معراج شدیم.

لحظه ی ورود به معراج با تمام شوق وهیجانی که داشتم وارد معراج شدم .

دیدار برای دوستان و خانواده ی شهید بود.

ما زودتر از خانواده ی شهید و خود شهید رسیدیم.

فرصت غنیمت شمرده و نماز و زیارت عاشورا رو خوندیم .

خانواده ی شهید اومد بعد از چند دقیقه هم شهید سردار شعبان نصیری رو هم آوردن اول قسمت خانوما شهید آوردن که چند دقیقه اونجا بود و بعد بردن طرف آقایون.

زمانی که شهید آوردن و پرچم ایران زدن کنار چهره ی زیبا و عزیز و دوست داشتنی شهید رو دیدم وقتی نگاهم به شهید افتاد چشمام پر از اشک بود اما با شور عجیبی...

پایین پای شهید نشستم و شروع کردم به حرف زدن با شهید در انتها گفتم شهید هر چند لایق و شایسته ی این عمل نیستم اما بنده ی حقیر سلام امام خامنه ای رو به شما میرسونم شدیم سفیر رهبری هواشو داشته باشید.

خلاصه در انتها وقتی که شهید بردن توی یک اتاق خصوصی تا خانواده ی شهید برن ببیننش و باهاش خلوت کنن مدام دلم و چشمم به خانواده ی شهید بود و توی دلم میگفتم خوش به حالتون که میرید میبینید شهیدتونو.

به یکی از دوستان گفتم بیا بریم شهید ببینیم گفت مگر میذارن؟؟؟

گفت تو پاشو بریم ی جوری میریم تو...

یهو دوستم بدو بدو اومد برادر شهید که دم در وایساده بود بهش گفتیم آقا دوستمون تازه اومدن ایشون شهید ندید اجازه بدید ببیننش خواهش میکنیم اجازه بدید.

برادر شهید گفتن که اشکالی نداره برید زود زیارت کنید.وای اصلا باور نمیشد ما رفتیم و شهید دیدیم .

بازم نگاهم به چهره ی شهید عزیز افتاد .دوباره بنده فرصت غنیمت شمردم و رفتم توی گوش راست شهید سرمو خم کردم و توی گوش شهید گفتم سلام مارو برسون و شفاعت یادت نره  اونجا بغض گلومو گرفته بود دلم خیلی آروم شد .

سربند یازهرا و دستمال سبز اشکمو به چهره ی شهید زدم.

امیدواریم شفاعتشون شامل حال امثال ما باشه ان شاءالله.

بعد از دیدار دوستم گفت میاید بریم گلزار شهدا با اندکی تردید گفتیم بریم بعد از معراج شهدا هم رفتیم گلزار شهدا نمیدونم فقط یک جمله همیشه روی زبونمه وقتی شهید و شهدا رو میبینم

خوش به حالتون ؛نوش جونتون شهادت؛شفاعت یادتون نره.