مجلس شورای اسلامی سیاسی نیست.

در طول این چند وقت شبکه ی خبر  به صورت زنده به بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی جناب روحانی پرداخت.

در بیان هر بحثی یک مسئله برایم قابل تامل بود.

جو مجلس نمی دانم مجلس ما نه اصولگرا است و نه اصلاح طلب نه انقلابی است و نه ضد انقلابی و از این مسئله بنده احساس خطر کردم.

صندلی ها گاها خالی روز های بررسی صلاحیت غیبت برخی از نمایندگان مجلس قابل تامل بود.

رای ها قابل تامل تر...

هر وزیر برای کسب رای اعتماد باید رای موافق نصف حاضرین به علاوه یک را به دست بیاورد یعنی حداقل 145 میباشد.

اما خیلی رای گیری ها و نتایج قابل تامل بود می توان گفت سخنرانی بعد و قبل جناب روحانی در تایید صلاحیت ها تاثیر بسیاری داشت.

زیرا با توجه به سخنرانی جناب روحانی  قبل از رای گیری و نطق هایی که از وزرا داشتند این مسئله بر رای نمایندگان بسیار تاثیر داشت مثلا 142 نفر نماینده مجلس به عنوان موافق جناب بیطرف ثبت نام کردند ولی توی مجلس 133 رای بیشتر نیاورد.

چرا مجلس ما مثل مجلس سبزی پاک کردن خانم ها شده است.

امروز هم جناب قاضی پور نماینده ی محترم ارومیه رفت بیرون از مجلس و برگشت چندتا گلابی دستش بود!!!!

این گلابی هارو از کجا آورد الله اعلم!!!!

جالب این که7وزیر که 4 سال قبل در کابینه حضور داشتن و عملکردشون هم کاملا قابل بررسی بود باز هم در این کبینه حضور دارن آن هم با رایی قابل تامل و بیشتر از دوره ی قبل وزیرانی مثل((جناب آخوندی ؛جناب زنگنه؛جناب ظریف؛جناب ربیعی ؛جناب قاضی هاشمی ؛جناب سلطانی فر و جناب علوی))

نمیدانم مجلس واقعا باید نسبت به خیلی مسائل حساس باشد.

قبل در تحلیل های گذشته گفتم که مجلس ما یک مجلس سیاسی نیست یعنی نمایندگان مجلس ما سواد سیاسی لازم و کافی را ندارن.

اصلا چرا رای نمایندگان برای انتخاب وزیران را در روز آخر اعلام کردند چرا هر وزیری بعد از سخنان موافق و مخالف و خود وزیر پیشنهادی رای گیری نمی شود.

به نظر بنده موکول کردن رای گیری به آخر وقت خودش در امر انتخاب بسیار تاثیر گذار بوده و هست.

لابی های مجلس بسیار قوی است وقتی کسی تصمیمش قاطع نیست در بحث رای گیری و اظهار نظر همین یعنی شخصی که صلاحیت نمایندگی مردم را ندارد شهید دیالمه کجا و برخی نمایندگان مجلس ما کجا!!!

در تحلیل های قبل گفته ام که مجلس ما سیاسی نیست و آگاهی های لازم و کافی را از مسائل تاریخ معاصر بخصوص احزاب سیاسی ندارند.و لابی ها بسیار زود بر رای آنان تاثیر گذار است.

این برای کشور خطر دارد.

یک سیاست مدار معتقد است و البته نظرش این است که کیفیت چینش کابینه دوازدهم، جلسه رأی اعتماد و نتایج آراء به وزراء، مسائل معناداری هستند که چهره برخی واقعیت‌های سیاسی را که با اصرار کتمان می‌شد، خصوصا برای جریان مرسوم به اصلاح‌طلبی، آشکار می‌کند.

چینش کابینه خصوصا در وزارت کشور و ارشاد و نیز آراء مجلس در رأی اعتماد، برای جریان اصلاح‌طلبی ناخوشایند و تا حدودی نامنتظره است. ۲۵۰ رأی مثبت به رحمانی فضلی و ۲۴۲ رأی مثبت به صالحی که از رأی ظریف (۲۳۶) نیز بیشتر است، در کنار افتادن بی‌طرف به عنوان وزیر نیرو که چهره حداقلی در اصلاح‌طلبی؛ آن هم نه به عنوان یک چهره سیاسی یا حتی فرهنگی، بلکه حاضر در بخش خدماتی دولت، معنادار است. همانطور که رادیکالیسم ایدئولوژیک پسا دوم خرداد تا انتخابات مجلس نهم شکست خورد، رادیکالیزم پراگماتیک شکل گرفته در سال ۹۲ به بعد نیز راه به جایی نبرده است. سقف پرواز این رویکرد، تعریف اصلاح‌طلبی مابین روحانی و لاریجانی است.

در جریان جلسه رأی اعتماد و نیز آراء داده شده، باید به اصلاح‌طلبان نشان داده شده باشد که فهرست امید در این واقعه مهم مجلس، در وضعیت کالعدم بود. آنچنان که بود و نبودش فرق چندانی نداشت. جریان منتقد روحانی در مجلس نیز وضعیت بهتری نداشت و تکرار همان ناتوانی‌ها و نابلدی‌های سیاسی این جریان بود.

جلسه رأی اعتماد به کابینه دوازدهم به شکل خیلی صریحی نشان داد که مجلس دهم نه ذیل اصلاح‌طلبی و نه ذیل اصول‌گرایی و نه هیچ جریان سیاسی، قابل تعریف نیست. مجلس دهم در یک کلمه مجلس «لاریجانی» و البته «لابی» است و جدی گرفتن مجلس دهم از سوی هر دولتی علی‌الخصوص دولت روحانی، بیش از هر چیز، به وجود لاریجانی در این مجلس و توانایی‌های سیاسی وی برمی‌گردد.

مجلسی داریم که به عنوان مخالف وزیر ثبت نام می کنند، اما به عنوان موافق حرف می زنند!

مجلسی داریم که ۱۴۲نفر نماینده موافق برای بیطرف وزیر پیشنهادی نیرو ثبت نام کردند ولی ۱۳۳ تا رای بیشتر نمی آورد!

مجلسی داریم که علی رغم مخالفت عارف و اصلاح طلبان ، رحمانی فضلی وزیر کشور 250 رای می آورد. خود گواه است که لاریجانی در راس امور است!

مجلسی داریم که به بهترین وزیر دولت یازدهم یعنی حجتی وزیر کشاورزی یکی از کمترین رای ها را می دهد!

مجلسی داریم که به تنها وزیر اصلاح طلب مشارکتی و سفارش شده خاتمی رای نمی دهد!

مجلسی داریم که نه اصلاح طلب است نه اصولگرا و نه انقلابی، فقط مجلس لابیست هاست و جای معامله. و زبان این جماعت لابیست را فقط جناب روحانی و جناب لاریجانی خوب می فهمند!

اما این لیست بسیار قابل تامل است.

وقتی می گوئیم، وکیل الدوله، وقتی فریاد بر می آوریم، که فساد سیستمی، چه مثالی می توانیم بزنیم ؟؟

به اسامی این نمایندگان کمی دقت کنید

سید مؤید حسینی صدر، عضو کمیسیون صنایع در مجلس نهم
مشاوره زنگنه در امور پتروشیمی

سید شریف حسینی، عضو کمیسیون صنایع مجلس نهم
مدیر کل حسابرسی و امور مجامع وزارت نفت

امیر عباس سلطانی، عضو کمیسیون انرژی در مجلس نهم
عضو هیات مدیره شرکت فلات قاره

علی مروی، رئیس کمیسیون صنایع مجلس نهم
رئیس هیات مدیره شرکت پتروپارس

سعید حیدری طیب، عضو کمیسیون انرژی مجلس نهم
نماینده وزیر نفت در هیات مرکزی گزینش وزارتخانه

جلیل جعفری بنه خلخال،عضو کمیسیون انرژی مجلس نهم
عضو هیات مدیره شرکت بهینه سازی مصرف سوخت

سید علی ادیانی راد،عضوکمیسیون انرژی مجلس
عضوکارگروه تشخیص عدم مغایرت مصوبات هیات مدیره شرکت ملی نفت

سیدعماد حسینی ، عضو کمیسیون انرژی مجلس هشتم
رئیس هیات مدیره شرکت تاپیکو

سید معروف صمدی،نماینده اسبق مجلس
فعالیت در فاز 15و 16پارس جنوبی

سید محمد بیاتیان،عضو کمیسیون صنایع مجلس
فعالیت در فاز 14پارس جنوبی

مرتضی زرین گل، نماینده اسبق مجلس
معاون توسعه طرح های شرکت نفت و گاز پارس